Donnerstag, 30. Juli 2009
Dienstag, 28. Juli 2009
Iraqi army storms Iran opposition
By Ali Al-Tuwaijri (AFP)
By : AFP
BAQUBA, Iraq — Iraqi soldiers and riot police stormed a camp housing Iran's main exiled opposition on Tuesday, triggering violent clashes that left at least 260 people wounded.
The seizure of Camp Ashraf, which was disarmed by the United States in 2003 and surrounded by American forces until recently, comes after months of a tense stand-off at the base north of Baghdad.
"After the failure of negotiations with the Mujahedeen to enter peacefully, the Iraqi army entered Camp Ashraf with force and it now controls all of the interior and all entrances to the camp," an Iraqi military source said.
The offensive followed a declaration by the People's Mujahedeen, which is regarded as a terrorist outfit by Washington, that it was ready to return to Iran if the authorities there would guarantee its members would not be abused.
It also coincided with a visit to Iraq by US Defence Secretary Robert Gates but the top US commander in Iraq, General Ray Odierno, said the US military had no advance warning.
Police captain Firaz al-Atbi from the restive province of Diyala where Ashraf is located said around 200 residents were injured when riot police called in by the army to quell unrest began beating them.
About 60 members of Iraq's security forces were also wounded, 20 seriously, he said, adding that 50 camp residents were detained.
Shahriar Kia, a spokesman for the People's Mujahedeen, said four people had been shot dead and around 300 others were injured. Atbi however denied the four deaths.
"We are so worried that they might take the people arrested to the Iranian regime and hand them over," Kia said by telephone from Camp Ashraf.
A provincial police official said residents were throwing bricks at Iraqi security forces.
The official said Diyala provincial police chief General Abdul Hussein al-Shamari had entered the camp to try to negotiate with the Mujahedeen to end the violence.
A company of US soldiers had overseen the camp until handing over control three months ago to Iraqi security forces as part of the drawdown of American troops, Odierno said.
"We didn't know they were going do this," he told reporters in Baghdad.
The Iraqi authorities had pledged to the Americans previously that they "would deal with the MEK (People's Mujahedeen) in a humane fashion," he said, adding that there were US observers on the scene.
"That's what we've been watching and so far they've been abiding by that."
US State Department spokesman Ian Kelly said Washington was "closely monitoring" the seizure, and added that the Iraqi government had "stated to us that no Camp Ashraf resident will be forcibly transferred to a country where they have reason to fear persecution."
Ashraf is home to around 3,500 Mujahedeen supporters and their families. It was set up in the 1980s, when now executed Iraqi dictator Saddam Hussein was at war with Iran, as a base to operate against the Iranian government.
The People's Mujahedeen said in a statement that Iraqi police had launched an attack on Ashraf by firing "pepper gas," with vehicles demolishing walls while police on foot forced their way into the camp.
"The Iranian Resistance holds the US forces responsible for protection of Ashraf residents and calls on the UN secretary general and all human rights organisations to intervene immediately to stop attack by Iraqi forces."
An Iraqi army spokesman in Diyala said two battalions of 400 soldiers each plus 200 riot police took part in Tuesday's operation, which was ordered by Prime Minister Nuri al-Maliki's office.
The Mujahedeen, which has been battling the Tehran government since the 1960s, said it was ready to return to Iran, subject to conditions.
The group's leader Maryam Rajavi said in a statement the Iranian regime would have to pledge "not to arrest, torture, prosecute or restrict the freedom of expression" of residents of Camp Ashraf willing to return.
The Mujahedeen is branded a terrorist organisation by the United States, but the European Union removed it from its blacklist earlier this year.
It was founded in 1965 in opposition to the shah, but was sidelined by the clerical regime which took power in the 1979 Islamic revolution.
Copyright © 2009 AFP. All rights reserved
------------------------------------------------------------------------------
چهار نفراز اعضای مجاهدین ایران کشته و300 نفر زخمی
BY THE ORDER OF KHAMENIE TO IRAQ'S PRIME MINISTER OF IRAQ, THE MILITARY FORCES ALONG A SIDE THE IRAQI POLICE HAVE ATTACKED THE IRANIAN MOJAHEDIN, KILLING 4 AND WOUNDING 300 IRANIANS. THE ATTACK IS STILL IN PROCESS. MANY OF THE IRANIANS WERE TAKEN HOSTAGE BY THE IRAQI FORCES.
THE PROTECTION OF THESE IRANIANS WAS AND STILL IS THE OBLIGATION OF THE AMERICANS IN IRAQ, ACCORDING TO THE TREATY SIGNED BY THE IRANIANS AND THE AMERICANS
Samstag, 18. Juli 2009
Freitag, 17. Juli 2009
Mittwoch, 15. Juli 2009
ایران تا شش ماه دیگرتوان ساخت بمب اتمی را دارد
منبع از
stern
15.07.2009
"In sechs Monaten können sie die Bombe zünden"
Wann hat der Iran die Atombombe? Nach Ansicht von Experten des BND könnte das Regime schon binnen sechs Monaten eine Bombe bauen und diese testen. Das berichtet der stern. Nun arbeiten die Iraner mit Hochdruck am Bau von Trägerraketen - mithilfe deutscher Firmen.
Der Iran kann binnen kürzester Zeit eine fertige Atombombe produzieren und, ähnlich wie Nordkorea, einen unterirdischen Atombombentest durchführen. Das sagten Fachleute des Bundesnachrichtendienstes (BND) gegenüber dem Hamburger Magazin stern. "Wenn sie wollen, können sie in einem halben Jahr die Uranbombe zünden."
Nordkorea, einen unterirdischen Atombombentest durchführen. Das sagten Fachleute des Bundesnachrichtendienstes (BND) gegenüber dem Hamburger Magazin stern. "Wenn sie wollen, können sie in einem halben Jahr die Uranbombe zünden."Dienstag, 14. Juli 2009
Montag, 13. Juli 2009
Freitag, 10. Juli 2009
Mittwoch, 8. Juli 2009
شاندور پتوفی -Petőfi Sándor
دوران دهشتبار
ای دوران دهشتبار! دوران
دهشت دم به دم افزون میشود
شاید آسمان
سوگند خورده است
که تمام مجارها را نابود سازد
از سراپای ما خون میریزد
و چرا نریزد؟ نیمی از جهان
به روی ما شمشیر کشیده است.
و آنجا در برابر ما جنگ است
که بدترین بلا نیست. بدترین بلا
از دنبال است
طاعون!
تو سهم خود را از مصائب
دو برابر دریافت میداری وطن!
مرگ با دو دست و با آغوش باز
دشتهای تو را میدرود.
آیا ما همه تا آخرین نفر
نابود میشویم
یا کسی باقی خواهد ماند؟
تا بنویسد
تمام تاریخ
این دوران ظلمت و جنایت را؟
و آیا خواهد توانست سررشتهای
از این تاریخ دهشتناک به دست آورد؟
و اگر کسی نقل صادقانهای بشنود
از روزگاری که بر سر ما میگذرد
آیا باور خواهد کرد؟
کیست که باور کند
که این همه بدبختی فرا رسید!
و کیست که به هنگام شنیدن
فکر نکند که همه تصوری خیالی
ازمغز یک دیوانه بوده است!
گردآوری و ترجمه: محمود تفضلی و آنگلا بارانی
Samstag, 4. Juli 2009
مذ هب از دیدگاه مارکس
برای آلمان نقد بر مذهب، عمدتا بسر رسیده است و نقد بر مذهب پیش شرط همه نقدهاست. موجودیت دنیوی خطا- پس از آنکه نیایش آسمانیش بر مبعد و محراب مردودگردید- بر ملا شده است. انسانی که در واقعیت افسانه ای آسمانها، موجودی مافوق بشری را جستجو می کرده وفقط بازتابی از خویشتن را یافته است، دیگر به آن تن در نخواهد دادکه فقط تصویر بدلی خودش، فقط یک موجود غیر انسانی را بیابد.او واقعیت حقیقی را جستجو میکرد و باید جستجو کند. شالوده نقد غیر مذهبی عبارت ازاینست که:این انسان است که مذهب را می آفریندو مذهب نیست که انسان را می آفریند. و در واقع مذهب خود آگاهی و عاطفه انسانی است که یا هنوز خود را نیافته و یا آنکه تاکنون خود را دوباره گم کرده است. البته انسان موجود انتزاعی نیست که خارج از جهان لمیده باشد.انسان در رابطه با جهان بشر،حکومت و جامعه است.این حکومت واین جامعه است که مذهب یعنی جهان آگاهی وارونه را می سازد. زیرا که جهان وارونه است و مذهب ، تئوری عمومی این جهان است ، خلاصه ای از دائره المعارف آنست،شکل عامه پسند منطق آنست، جوهر شرف معنوی آنست ،شور و حرارت آنست، تائید اخلاقی آنست،مکمل تشریفاتی آنست، بنیان کلی تسلی و توجیه آنست.مذهب تحقق افسانه ای ذات انسانی است زیرا سرشت بشری دارای واقعیت حقیقی نیست. بنابراین مبارزه علیه مذهب ، مبارزه مستقیم علیه آن جهانی است که عطر معنوی آن ، مذهب می باشد.فقر مذهب ضمن آنکه بیان فقر واقعی است،در عین حال اعتراض علیه فقر واقعی نیز می باشد. مذهب آه و فغان مخلوق در تنگنا افتاده است،احساس به یک جهان بی احساس است، همانطور که روح یک کیفیت بی روح است.مذهب تریاک مردم است.مذهب به مثابه خوشبختی تخیلی مردم است واز بین بردنش به مثابه مطالبه خوشبختی واقعی آنهاست . مطالبه کنار گذاشتن خیال پردازی ها در مورد کیفیت آنست، مطالبه کنار گذاشتن کیفیتی است که به خیالبافی ها احتیاج دارد. بنابراین نقد بر مذهب نطفه نقد برزخی است که جلوه قدس آن ، مذهب است. نقد گل های سیالی زنجیرها را پر پر کرده است،نه به خاطر آنکه انسان زنجیر خشک و کسل کننده ای را حمل کند بلکه به خاطر آنکه زنجیر را به دور افکند و گلهای زنده را بچیند. نقد بر مذهب ، انسان را از اشتباه بیرون می آورد تا به این ترتیب فکر کند ، عمل نماید، واقعیت خودرا همچون انسان از اشتباه بیرون آمده و بر سر عقل آمده ای، ترسیم نماید وبه این ترتیب بگرد خودو بگرد خورشید واقعی خویش بچرخد. تا زمانی که انسان بگرد خود بچرخد، مذهب فقط خورشید تخیلی ست که بگرد انسان می چرخد. بنا براین وظیفه تاریخ است که بعد از آنکه حقیقت آخرت از میان رفت، حقیقت دنیا را مطرح سازد.وظیفه فلسفه – که در خدمت تاریخ قرار دارد – اینست که بعداز بر ملا شدن اشکال مقدس از خود بیگانگی انسان ، در وهله اول ازخود بیگانگی را در اشکال نا مقدس آن افشا نماید. به این ترتیب نقد بر آسمان مبدل به نقد زمین ،نقد مذهب تبدیل به نقد بر حقوق و نقد الهیات مبدل به نقد بر سیاست می گردد.
منبع : نشریه کارگر سو سیالیست
انتشارات : نوید
باز نویس: هیوا
Donnerstag, 2. Juli 2009
Die Slowly
Pablo Neruda - Die Slowly
who follows the same routes every day,
who never changes pace,
who does not risk and change the color of his clothes,
who does not speak and does not experience,
dies slowly.
He or she who shuns passion,
who prefers black on white,
dotting ones "it’s" rather than a bundle of emotions, the kind that make your eyes glimmer,
that turn a yawn into a smile,
that make the heart pound in the face of mistakes and feelings,
dies slowly.
He or she who does not turn things topsy-turvy,
who is unhappy at work,
who does not risk certainty for uncertainty,
to thus follow a dream,
those who do not forego sound advice at least once in their lives,
die slowly.
He who does not travel, who does not read,
who does not listen to music,
who does not find grace in himself,
she who does not find grace in herself,
dies slowly.
He who slowly destroys his own self-esteem,
who does not allow himself to be helped,
who spends days on end complaining about his own bad luck, about the rain that never stops,
dies slowly.
He or she who abandon a project before starting it, who fail to ask questions on subjects he doesn't know, he or she who don't reply when they are asked something they do know,
die slowly.
Let's try and avoid death in small doses,
reminding oneself that being alive requires an effort far greater than the simple fact of breathing.
Only a burning patience will lead
to the attainment of a splendid happiness.
Pablo Neruda